Vrijdagnamiddag zouden we om 18u onze huurfietsen mogen ophalen. Zoals Lorien al had geschreven, hebben we verschillende keren gecheckt bij die man of hij ons niet vergeten was en nee neen, hij was ons niet vergeten. Iedereen kan nu al raden wat er vrijdagmiddag zou ontbreken maar omwille van de suspense zal ik mijn verhaal maar afmaken.
Rond 17u30 vertrekken we naar de fietsverhuurder want het is een half uur wandelen. Wij zijn onze straat nog niet uit of Lorien krijgt telefoon van de verhuurder dat hij geen 3 fietsen heeft want "er waren nog 2 personen die normaal woensdag hun fietsen zouden binnenbrengen maar ze hebben hun huur voor 2 dagen verlengd". Hij klonk wel wat gegeneerd aan de telefoon en hij verzekerde ons dat zondagmiddag om 16u hij zeker, absoluut, 100%, op zijn communiezieltje en het zieltje van zijn (over(groot))moeder zou zorgen dat er 3 fietsen klaarstaan. Wij zijn nogal naïeve optimisten maar voel u vrij om te denken "ik weet wat er zondag niet zal klaarstaan."
Vrijdagavond waren we uitgenodigd bij één van de Nederlandse assistenten omdat het haar laatste dag in het ziekenhuis was en ze een klein afscheidsdiner gaf. We hadden gehoopt met de fiets er naartoe te kunnen gaan maar wegens omstandigheden zijn we maar te voet vertrokken. Het was wel nog een leuk feestje, veel leuke verhalen gehoord over rare Surinaamse patiënten en ontdekt dat één van de verplegers van het ziekenhuis een blokje bouillon in zijn bier doet tegen de kater. Ik heb het eens mogen proeven en ik raad het iedereen sterk af. Uiteindelijk lagen we vrijdagnacht laat in bed.
Wat er vandaag gebeurd is, is voor een volgende post. Voor de nieuwsgierigen: het houdt wat inkopen in, veel water, wij in bruinere tinten en nog wat onnozele foto`s.
Joa
Rond 17u30 vertrekken we naar de fietsverhuurder want het is een half uur wandelen. Wij zijn onze straat nog niet uit of Lorien krijgt telefoon van de verhuurder dat hij geen 3 fietsen heeft want "er waren nog 2 personen die normaal woensdag hun fietsen zouden binnenbrengen maar ze hebben hun huur voor 2 dagen verlengd". Hij klonk wel wat gegeneerd aan de telefoon en hij verzekerde ons dat zondagmiddag om 16u hij zeker, absoluut, 100%, op zijn communiezieltje en het zieltje van zijn (over(groot))moeder zou zorgen dat er 3 fietsen klaarstaan. Wij zijn nogal naïeve optimisten maar voel u vrij om te denken "ik weet wat er zondag niet zal klaarstaan."
Vrijdagavond waren we uitgenodigd bij één van de Nederlandse assistenten omdat het haar laatste dag in het ziekenhuis was en ze een klein afscheidsdiner gaf. We hadden gehoopt met de fiets er naartoe te kunnen gaan maar wegens omstandigheden zijn we maar te voet vertrokken. Het was wel nog een leuk feestje, veel leuke verhalen gehoord over rare Surinaamse patiënten en ontdekt dat één van de verplegers van het ziekenhuis een blokje bouillon in zijn bier doet tegen de kater. Ik heb het eens mogen proeven en ik raad het iedereen sterk af. Uiteindelijk lagen we vrijdagnacht laat in bed.
Wat er vandaag gebeurd is, is voor een volgende post. Voor de nieuwsgierigen: het houdt wat inkopen in, veel water, wij in bruinere tinten en nog wat onnozele foto`s.
Joa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten